گزارشی از وقايع سال قحطى و گرانى

مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید احمد زنجانی در کتاب «الکلام یجرّ الکلام» در شرح احوال مردم زنجان در سال قحطی خانمان‌سوز سال۱۲۹۷و۱۲۹۸ شمسی، می‌نویسد:  در سنه ۱۳۳۵ق (۱۲۹۷ش) و سنه ۱۳۳۶ در ايران، قحطى كه بروز كرد، تندباد آن را ديدم كه چه خانه ها را خراب كرد. نگارنده، اجمال گزارشات وطن خودم، زنجان را مىنويسم كه خودم ديده ام. از اينجا هم حال شهرهاى ديگر، به مقايسه معلوم مىشود…سال اوّل گرانى كه سنه ۱۳۳۵ق باشد، گرچه خشكى سال، تمامى كِشت را خشك و حاصل زراعت را محو و نابود كرد؛ ولى بقاياى سال سابق كه در زواياى انبارها بود، يك درجه تأمين ارزاق عمومى را نموده، نگذاشت مردم كشتار بدهند.ولى سال دوم گرانى كه سنه ۱۳۳۶ باشد كه باز خشكسالى شد و حاصل زراعت، به كلّى سوخت، بهاى گندم، رو به ترقّى گذاشت. ..در آخر امر، غلّه تمام شد. هر روز، صد نفر بلكه احصائيّه مردهها در روز، به يكصد و سى رسيد. از خون ذبايح، يك قطره به زمين نمىريخت؛ بلكه در ظرف ها گرفته، مىخوردند. استخوان خردكرده مىخوردند. در ميان سرگين، اگر دانه جو بود، جمع كرده، مىخوردند. در خارج شهر هم كسى، بچّه خود را كشته، خون و گوشتش را خورده بود. عدّه متوفّات از گرسنگى، از اوّل شهر و دهات كه به شهر ريخته بودند، به موجب احصائيّه، به هيجده هزار نفر رسيد.

ناشنیده های تاریخ:        http://eitaa.com/joinchat/3679322117C664392fd9f