چگونه آسودهترزندگی کنیم؟ (ج۵ – قسمت اول)
رنج با انسانبودنِ ما همزاد است چون انسان-برخلاف حیوان و فرشته- طوری آفریده شده که بتواند «ارزش» تولید کند؛ نه اینکه مثل فرشتهها خودش خوب و ارزشمند باشد یا مثل حیوان در همان سطح پایین خودش، باقی بماند.برای اینکه انسان بتواند «ارزشِ افزوده» ایجاد کند، باید علاقههای متعارض یا متضادی در او باشد، یعنی به چندچیزعلاقه داشته باشدومجبورباشد از بین آنها یکی را انتخاب کند که در اینصورت باید از آن علاقههای دیگرش، صرفنظر کند و جدا شود؛ این یعنی رنج.اگر در انسان یک علاقه باشد و سر راهِ آن علاقه هم مانعی نباشد، طبیعتاً همیشه همان را انتخاب میکند و ارزشی هم تولید نمیشود؛ آنوقت زندگی او با زندگیِ حیوان یا فرشته فرقی ندارد، چون آنها هم یک علاقه دارند و همان را دنبال میکنند.انسان همیشه در حال انتخابِ یک علاقه و جداشدن از علاقههای دیگر خود است، پس زندگی انسان بدون رنج ممکن نیست.اگر فلسفۀ رنج را بفهمیم و بپذیریم که «رنج جزء لاینفک زندگی انسان است»، آسودهتر زندگی خواهیم کرد.
علیرضا پناهیان ۹۶.۷.۴ حسینیۀ آیتالله حقشناس
متن کامل https://t.me/Panahian_text/113
https://t.me/Panahian_mp3/2121
چرا زندگی بعضیها آسودهتر است؟چگونه آسودهترزندگی کنیم؟(ج۵- قسمت دوم)
یک شبههای دربارۀ رنج هست که میگویند: «چرا بعضیها آسودهتر از ما زندگی میکنند و کمتر رنج میکشند؟ چرا زندگیِ عدهای سختتر است؟» این تصور اشتباه است، چون همه به یک میزان رنج میکشند؛ یعنی خدا همه را «مساوی» رنج داده است.امیرالمؤمنین(ع) میفرماید: «الْمَصَائِبُ بِالسَّوِيَّةِ مَقْسُومَةٌ بَيْنَ الْبَرِيَّةِ» (تحفالعقول/۲۱۴) یعنی رنج و مصیبت بهصورت مساوی بین مردم تقسیم شده است.همۀ انسانها در رنج، با هم مساوی هستند و این به خوبیِ و بدیِ انسانها هم ربطی ندارد! خدا در این زمینه، هیچ تفاوت و تبعیضی بین انسانها قائل نشده است.آیتالله بهجت(ره) دربارۀ این روایت، میفرماید: فقرا در کمبودها و فقر و ناداری بایدصبروشکیبایی داشته باشندوبدانندکه آنها هم از نعمتهای دیگری برخوردارند که اغنیا برخوردار نیستند. ثروتمندان بلاها و ابتلائات و گرفتاریهایی دارند که مستضعفان و محرومان ندارند.(درمحضر بهجت/۶۸)خدا میفرماید: اگر میخواستیم، کاری میکردیم که در دنیا، کافران خیلی خوش بگذرانند و به آنها خانههای با سقف نقرهای میدادیم (زخرف/۳۳) ولی مردم نمیتوانند این را تحمل کنند، لذا خدا لطف کرده و به همه، مساوی رنج داده است و اِلا ایمانی برای ما باقی نمیماند.دانستن اینکه «مصائب بهطور مساوی بین مردم تقسیم شده است» باعث میشود که آدم راحتتر مصائبش را بپذیرد.
علیرضا پناهیان ۹۶.۷.۴ حسینیۀ آیتالله حقشناس http://t.me/Panahian_ir
متن کامل https://t.me/Panahian_text/113 صوت https://t.me/Panahian_mp3/2121