ابوالقاسم علیدوست چندی قبل با بیان بخشی از آسیبهای موجود نسبت به جریانات طب اسلامی و بیان راهکارهایی نسبت به مسئله طب، خواستار تخصصی شدن علم طب و فقه الطب در حوزههای علمیه شد:ورود من به محتوای مسائل طبی نیست چرا که بنده نه در طب اسلامی و نه درطب غیر اسلامی تخصصی ندارم و من مثل همیشه پرهیز میکنم از ورود به رشتهای که تخصصش را ندارم لذا من به خود مسئله طب ورود نمیکنم بلکه آنچه بیان میکنم بررسی و آسیب شناسی این جریان از منظر اجتماعی و دینی است. البته متذکر میشوم که حتی اگر کسی صحبتهای بنده را ناصحیح میدانست به شرط رعایت ادب، جواب مطالب حقیر را بدهد.در جریان طب اسلامی و برای تبین آن، لزومی ندارد که دست آوردهای پزشکی بشری نفی شود تا طب اسلامی اثبات شود، خیر.مساله تشخیص اشتباه، تجویز اشتباه را به دنبال دارد و مشکل این جریان این است که تجویز را به نام ائمه علیهمالسلام نامگذاری میکنند و وقتی نسخه جواب نمیدهد، منجر به بی اعتقادی به اسلام و ائمه میشود، باید از نسخه پیچیهای جازمانه به نام اهل بیت (ع) پرهیز کرد….این نوع برداشتها را اخباری گری افراطی و یا سلفی شیعی میتوان نامید که از بایستههای فهم نصوص دینی به دوراست.برداشت صحیح از نصوص و استنباط، سالهای تحصیل مقدمات و سالها مجاهدت علمی میخواهد نه هر که سر بتراشد، قلندری داند، برخی چنان خاماندیشند که گمان میکنند با دو سال درس خواندن انسان مجتهد میشود، چه بسا گمان کردهاند که اجتهاد را چون آمپولی میتوان به افراد تزریق کرد.
متن کامل سخنرانیhttp://yon.ir/rwuzc
گزیده اخبار و اطلاعات فقهی http://t.me/ijtihadnetwork