با سند موثق از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود:" مَوْضِعُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع مُنْذُ يَوْمَ دُفِنَ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ وَ قَالَ مَوْضِعُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع تُرْعَةٌ مِنْ تُرَعِ الْجَنَّةِ "
ترجمه:" مزار حسین (ع) از روزی که در آن دفن شده ، یکی از بوستان های بهشت و درگاهی از درگاه های بهشت ( یا پلکانی رو به بهشت) است "
منبع:شیخ صدوق، ثواب الأعمال (چاپ دارالشریف الرضی) ، ص۹۴
توضیح :درباره واژه « تُرْعَةٌ » که در این حدیث آمده چندگونه ترجمه ارائه شده است: ۱ – بوستانی در بلندی ۲ – محل دسترسی به نهر یا چشمه آب ۳ – در یا درگاه ۴- پله و گذرگاهی رو به بالا