این عقبنشینی از احکام الهی را نمیتوانم بپذیرم که دست (چهار انگشت) هیچ دزدی قطع نشود چون دست مفسدان دانهدرشت قطع نمیشود، اما چند نکته:
۱-باید برخورد با دانهدرشتها را هم مطالبه نمود نه این که برخورد با دزدان و سارقان حرفهای خانه و زندگی مردم را هم متوقف نمود و اعمال زشتشان را تطهیر کرد.
۲-اگر چه برخورد موجود با دانه درشتها راضیکننده نیست اما در این کشور برای دانهدرشتها هم احکام سنگین مثل اعدام و حبسهای طولانیمدت کم صادر نشده است.
۳-همانطور که به علنی بودن برخی مجازاتها مثل اعدام و قصاص و حد میپردازیم باید جرائم ایشان را هم علناً بیان کنیم تا موجب مظلومنمایی برای مجرمان و سوءاستفاده فرصتطلبان نشود.
۴-نباید در اجرای حدود الهی حتی برای سارقان کوچک مرعوب رسانههای هوچیگر شد، ایشان همانهایی هستند که مجازات دانهدرشتهایی مثل مهآفرید خسروی و شهرام جزایری را نخبهکشی میخواندند!
۵-اسلام اجازه قطع دست هر دزدی را نمیدهد بلکه در این خصوص حتما باید چند شرط مشخص موجود باشد که این شرایط طبق ماده ۲۶۸ قانون مجازات اسلامی عبارتند از:
الف- شیء مسروق شرعاً مالیت داشته باشد.
ب- مال مسروق در حرز باشد.
پ- سارق هتک حرز کند.
ت- سارق مال را از حرز خارج کند.
ث- هتک حرز و سرقت مخفیانه باشد.
ج- سارق پدر یا جد پدری صاحب مال نباشد.
چ- ارزش مال مسروق در زمان اخراج از حرز، معادل چهار و نیم نخود طلای مسکوک باشد.
ح- مال مسروق از اموال دولتی یا عمومی، وقف عام و یا وقف بر جهات عامه نباشد.
خ- سرقت در زمان قحطی صورت نگیرد.
د- صاحب مال از سارق نزد مرجع قضائی شکایت کند.
ذ- صاحب مال قبل از اثبات سرقت سارق را نبخشد.
ر- مال مسروق قبل از اثبات سرقت تحت ید مالک قرار نگیرد.
ز- مال مسروق قبل از اثبات جرم به ملکیت سارق در نیاید.
ژ- مال مسروق از اموال سرقت شده یا مغصوب نباشد.
۶-گوسفنددزدی که مجازات شد، ۲۱ فقره نه از روی فقر و گرسنگی و سختی بلکه از روی طمع و بیوجدانی به گوسفندان و سایر اموال قیمتی دامداران روستایی دستبرد زده بود و ترحم بر این افراد، ستمکاری در حق آن روستائیان مالباخته خواهد بود.
سیاوشآقاجانیhttp://t.me/nazokbin